Είμαστε όλοι μολυσμένοι με παράσιτα και αυτή είναι η κύρια αιτία των περισσότερων ασθενειών. Η ακαδημαϊκή Skriabin προειδοποίησε πριν από 100 χρόνια. Θεώρησε ότι ο καθαρισμός των παρασίτων ως το πιο σημαντικό καθήκον της ιατρικής. Και εδώ λέει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Παρασιολογίας σήμερα, ο Σεργκέι Βλαντιμιρόβιτς Ράκοφ: "Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός τύπων παρασίτων που ζουν σε διάφορα όργανα που οδηγούν σε ποικίλες συνέπειες.
Τακτικός καθαρισμός των παρασίτων του σώματος
Το 80% μολύνεται με παράσιτα - το 90% των ανθρώπων (σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας). Υπάρχει μια ασθένεια - υπάρχει παθογόνο, και όταν καθορίζεται, η θεραπεία γίνεται εύκολη. Δυστυχώς, οι περισσότεροι γιατροί αγνοούν το πρόβλημα της λοίμωξης. Ωστόσο, τα αποτελέσματα του καθαρισμού του σώματος των παρασίτων επιβεβαιώνουν ότι μετά από τόσες ασθένειες εξαφανίζονται. Επομένως, είναι σημαντικό να έχουμε μια ιδέα για παράσιτα και πράκτορες καθαρισμού. Επικίνδυνες καταστάσεις για τη μόλυνση: χρήματα και χειραψία, φαγητό στο δρόμο, ψάρια ποταμών, σούσι, νερό, άπλυτα φρούτα, κολύμπι σε λίμνες, λαβές στο θέατρο.
Και πολλές άλλες επιλογές. Το Parasitzysten κολλάει σταθερά σε λαχανικά, φρούτα, παιχνίδια, έπιπλα και ξεπλύνεται μόνο με ειδικά προϊόντα. Εμείς και τα παιδιά μας μολύνονται από ζώα, παιχνίδια, χαλιά, σκόνη. Οι λοιμώξεις μπορούν να εμφανίζονται κάθε μέρα και όλα εξαρτώνται από την ασυλία μας και τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Οι περισσότεροι πολίτες αποδυναμώνουν την ασυλία. Η κακή οικολογία, η πολύ κακή ποιότητα και η κατώτερη διατροφή, το άγχος - όλα αυτά είναι παράγοντες για τους οποίους το σώμα μας δεν έχει σχεδιαστεί. Η καθαριότητα και το πλύσιμο των χεριών δεν σώζουν. Αυτό. Ο καθένας έχει παράσιτα, μόνο μία ερώτηση στο πλήθος. Σήμερα υπάρχουν πολλά αντιπαρααστικά φάρμακα, αλλά είναι σημαντικό ο καθαρισμός να είναι αποτελεσματικός και ασφαλής. Αλλά υπάρχουν προβλήματα με αυτό. Θα μάθουμε τι συμβαίνει εδώ. Τώρα υπάρχουν δύο τύποι μέσων για τον καθαρισμό του σώματος:
- Τα χημικά φάρμακα είναι επικίνδυνα τόσο για τα παράσιτα όσο και για τους ανθρώπους.
- Τα φυτά αντιπαρασιτικά δραστικά συστατικά είναι επικίνδυνα για τα περισσότερα είδη. Μπορεί να είναι επικίνδυνο για ένα άτομο - εξαρτάται από το επίπεδο του σώματος, τον βαθμό μόλυνσης, τη δοσολογία και έναν αριθμό παραγόντων.
Πώς μας βλάπτουν ακριβώς τα παράσιτα
Τα μανιτάρια και τα πρωτόζωα μπορούν να ζήσουν σε όλους τους ιστούς και τα όργανα ενός ατόμου. Μας βλάπτουν με τρεις τρόπους:
- Τρώνε ό, τι είναι χρήσιμα από τη διατροφή μας: βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, αμινοξέα και άλλες βιοδραστικές ουσίες.
- Μερικοί τύποι τρέφονται με τα όργανα μας - βλεννογόνο μεμβράνη του στομάχου και του εντέρου, των ηπατικών κυττάρων, του δέρματος, του ιστού των δοντιών κ.λπ.
- Τα παράσιτα εκπέμπουν τοξοειδείς - ισχυρά δηλητήρια και αλλεργιογόνα.
Που ασθένειες προκαλούν παράσιτα
Λόγω του σχήματος τους, ορισμένοι τύποι είναι σε θέση να κλείσουν τα κανάλια των χολόλιθων και ακόμη και τα εντερικά περάσματα. Αυτό επιδεινώνει το γέλιο και την εντερική μηχανική. Ο γενικός χολικός αγωγός μπορεί να φράξει, ο οποίος εμποδίζει την εκροή του ποταμού και προκαλεί "μηχανικό ίκτερο", στασιμότητα της χολής και της δυσκοιλιότητας. Αλλά η καθαρή υγιής χολή είναι μια εξαιρετική θεραπεία για τα παράσιτα. Διάρροια. Ένας αριθμός ελμινών δημιουργούν ουσίες που προκαλούν έλλειψη νατρίου και χλωριούχων, που δημιουργούν συχνές καρέκλες υγρών από τη διάρροια. Τα χλωρίδια είναι τα φυσικά αντι -παρασιτικά δραστικά συστατικά μας. Σύνδρομο πόνου στους μυς και τις αρθρώσεις. Ορισμένα είδη πολλαπλασιάζονται σε αρθρικό υγρό και μυς. Παραβιάζουν αυτές τις ουσίες, οι οποίες προκαλούν πόνο.
Προβληματικό δέρμα. Ορισμένα απλά παράσιτα (Lamblia, Opistorchs, μανιτάρια) συχνά προκαλούν αλλεργικές εκδηλώσεις στο δέρμα - ατοπική δερματίτιδα, κνίδωση, έκζεμα. Είναι άχρηστο να τα αντιμετωπίζουμε με εξωτερικά μέσα - είναι απαραίτητο να εξαλειφθεί η αιτία. Αλλεργία. Τα ελμινών Darm είναι σε θέση να σπάσουν τη βλεννογόνο τους και τα σωματίδια τροφίμων που έχουν υποστεί να διεισδύουν σε αυτά τα ελαττώματα. Αυτό οδηγεί σε εσφαλμένη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος και των αλλεργικών αντιδράσεων. Οι αληθινές αλλεργίες δεν υπερβαίνουν το 1%, το υπόλοιπο είναι αποτέλεσμα παρασιτικής μόλυνσης ή δηλητηρίασης.
ογκολογία
Με τον υψηλό εντοπισμό των παρασίτων σε κάθε τόπο του σώματος, τα κύτταρα από τον φυσιολογικό μεταβολισμό είναι. Και επίσης τα τοξοειδή δηλητηριάσουν από παράσιτα. Ως αποτέλεσμα, τα κύτταρα του οργάνου ξαναγεννιούνται. Συχνά με καρκίνο. Αυτή η νεοπλασία με τυποποιημένη εξέταση συχνά ορίζεται ως κακοήθεις όγκοι. Χάρη στη διάγνωση της βιοατονίας, ο προσδιορισμός της παρουσίας και οι τύποι του Helminthen έχουν γίνει εύκολοι. Σε μισή ώρα, καθορίζονται ο τύπος, ο τόπος και ο βαθμός της λοίμωξης. Οι στατιστικές δείχνουν ότι όλοι οι ασθενείς με καρκίνο έχουν εκτεταμένη λοίμωξη. Αυτό επιβεβαιώνει την παρασιτική αιτία της ογκολογίας. Εάν έχετε συχνή κρυολογήματα, η ασυλία σας μειώνεται από παράσιτα. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθαρίζετε το σώμα και στη συνέχεια να εφαρμόσετε το μάθημα στο πρόβλημά σας. Αν και η θεραπεία συχνά δεν είναι απαραίτητη σύμφωνα με ένα αντιπαρααστικό πρόγραμμα.
Lambliose - η πιο κοινή λοίμωξη
Η λάμωση είναι μια κοινή μολυσματική ασθένεια του Protozoo σε παιδιά και ενήλικες. Οι αιτίες είναι η Lamblia intestinalis jiardia) - οι απλούστερες τάξεις κατηγορίας. Για πρώτη φορά, η Lamblia ήταν από τον επιστήμονα D.F. Το 1859, το giardim βρέθηκε στο ανθρώπινο σώμα σε δύο μορφές - φυτική (ενεργή μορφή) και κύστεις (ανενεργές). Στο περιβάλλον, οι κύστεις της Λάμπια βρίσκονται σε σκόνη, έδαφος, σε βρώμικα λαχανικά, φρούτα, πράσινα, ζωικά μαλλιά και ακόμη και σε χλωριωμένο νερό της βρύσης! Διαπιστώθηκε ότι οι συγκεντρώσεις χλωρίου που χρησιμοποιούνται για το νερό καθαρισμού δεν έχουν καταστροφική επίδραση στις κύστεις της Λάμπια.
Μέθοδοι μόλυνσης με Lamblia
Υπάρχουν τρεις κύριες ευκαιρίες για τη μετάδοση της λάμισης: το νερό, τα τρόφιμα και το σπίτι επαφής. Αυτό σημαίνει ότι οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις λοιμώξεων είναι το νερό, τα τρόφιμα, τα άπλυτα λαχανικά, τα φρούτα και τα μούρα. Στην καθημερινή ζωή, μια λοίμωξη πραγματοποιείται από οικιακά αντικείμενα που μολύνονται με κύστεις: εσώρουχα, παιχνίδια για παιδιά, πιάτα. Τα παιδιά με τη συνήθεια να κόβουν τα νύχια, που δαγκώνουν την άκρη ενός μολυβιού ή μιας λαβής, είναι πιο συχνά ευαίσθητα στη λάμπωση.
Συμπτώματα λάμτωσης
Κατά τη διάρκεια της νόσου, η περίοδος επώασης (από 1 έως 4 εβδομάδες), ο χρόνος των οξείας κλινικών εκδηλώσεων (ενδεχομένως όχι) διαφοροποιείται, η περίοδος χρονισμού και η περίοδος αναψυχής. Τα κλινικά συμπτώματα της λάμβωσης μπορούν να χωριστούν σε διάφορα βασικά βασικά στοιχεία.
- Διαταραχή του εντέρου του στομάχου: μείωση της όρεξης, του κοιλιακού πόνου, της ναυτίας, του εμέτου, του μετεωρισμού, της διάρροιας.
- Δηλητηρίαση του σώματος, η οποία εκφράζεται στην καταπιεσμένη, κατάθλιψη του ασθενούς.
- Διάφορες αλλεργικές αντιδράσεις. Το Lambiosen είναι συνήθως μια ταυτόχρονη ασθένεια για διάφορα παράγωγα αλλεργιογόνων. Και τέλος η διατροφική διαταραχή και η αδυναμία του πεπτικού συστήματος χωρίζουν σωστά τα τρόφιμα και κατά συνέπεια απορροφούν θρεπτικά συστατικά στο αίμα. Ως αποτέλεσμα, η αργή ανάπτυξη των παιδιών, η αργή ανάπτυξη και η καθυστέρηση στην ψυχική ανάπτυξη και η όραση.
Η χρόνια μορφή της λάμβωσης είναι επαναλαμβανόμενη και παρατηρείται συχνότερα σε παιδιά σε παιδιά προσχολικής και σχολικής εκπαίδευσης. Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η γενική αδυναμία, η κόπωση, η ευερεθιστότητα, η μειωμένη όρεξη, ο πονοκέφαλος, η ζάλη και ο κακός ύπνος. Το δέρμα επηρεάζεται από τη χρόνια μορφή της λάμβωσης τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες. Η επιδερμίδα γίνεται χλωμό και αποκτά κιτρινωπό ή κιτρινωπό ροζ χρώμα. Το δέρμα γίνεται ξηρό και αρχίζει να τραβάει. Τα μαλλιά είναι λεπτά, μεγαλώνουν αργά. Ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της λάμβωσης στα παιδιά και τους εφήβους είναι η ήττα των κόκκινων περιόδων των χειλιών. Η σοβαρότητα είναι διαφορετική: από ελαφρά ξεφλούδισμα και ξηρότητα έως σοβαρή φλεγμονή με ρωγμές και παραστάσεις. Πώς ένα άτομο δημιουργεί τις συνθήκες για τη γρήγορη αναπαραγωγή της Lamblia και άλλων παρασίτων:
- Τρώει λάθος - υδατάνθρακες και γλυκά τρόφιμα που κακοποιούνται.
- Λίγες κινήσεις - ένα σπίτι, ένα ανελκυστήρα, ένα μηχάνημα, ένα γραφείο και πλάτη.
- Ταυτόχρονα, είναι νευρικός μέσα από μικρά πράγματα και βιώνει διαφορετικούς τύπους φόβων.
Ως αποτέλεσμα, συμβαίνει η στασιμότητα των υγρών - ένα ιδανικό περιβάλλον για την εξάπλωση των βακτηρίων και των παρασίτων. Οι πεπτικοί χυμοί χάνουν τη συγκέντρωσή τους και κάνουν τα παράσιτα της ζωής ευκολότερα που πέφτει. Η Λάμπια είναι ένας από τους "αβλαβείς" τύπους παρασίτων, πεθαίνουν ακόμη και από τη φρέσκια χολή. Είναι πολύ πιο επικίνδυνο, ορισμένα είδη είναι θανατηφόρα.
Ένα ασυνήθιστο πείραμα: Πώς τα παράσιτα ελέγχουν τη συμπεριφορά του ιδιοκτήτη. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι τα παράσιτα με υψηλό επίπεδο μόλυνσης επηρεάζουν τη συμπεριφορά του κυρίου τους. Πραγματοποίησαν ένα πείραμα σε λευκούς αρουραίους. Πιθανότατα γνωρίζετε ότι όλα τα τρωκτικά φοβούνται γενετικά τις γάτες. Το αποτέλεσμα του πειράματος ήταν εκπληκτικό. Τα μολυσμένα από παράσιτα του αρουραίου συμπεριφέρθηκαν διαφορετικά - προσπάθησαν να τα συναντήσουν. Οι επιστήμονες το εξήγησαν ως εξής: Τα παράσιτα για την ανάπτυξή τους χρειάζονται έναν νέο ιδιοκτήτη - μεγαλύτερο. Και η γάτα εξακολουθεί να είναι ένας οδηγός για ένα άτομο. Επομένως, τα παράσιτα μπορούν να ελέγξουν τη συμπεριφορά του κυρίου τους, συμπεριλαμβανομένου ενός ατόμου. Τώρα που θέλετε μια γλυκύτητα ή αισθανθείτε μια ξαφνική επίθεση πείνας - σκεφτείτε. Είστε οι επιθυμίες σας; Εδώ είναι μια υπόδειξη - αυτές οι επιθυμίες εξαφανίζονται μετά τον καθαρισμό πολλών. Μας ελέγχετε! Τα παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα σχιζοφρένειας. Ωστόσο, οι ψυχίατροι δεν γνωρίζουν αυτά τα πράγματα - δεν έχουν διδάξει. Και σύμφωνα με τις οδηγίες, στέλνουν ασθενείς σε ψυχο. Το νοσοκομείο. Ως εκ τούτου, πρέπει πρώτα να καθαρίσετε με κάθε ασθένεια - τόσο από παράσιτα όσο και τοξίνες και τοξίνες. Ελπίζω να καταλάβετε τώρα γιατί αυτός ο κανόνας αριθ. 1 στη φυτική ιατρική.
Τύποι διάγνωσης παρασίτων
Ο ήχος του δωδεκαδακτύλου και η ανάλυση των περιττωμάτων κάτω από ένα μικροσκόπιο για τον εντοπισμό των παρασίτων των θραυσμάτων ή των κύστεων σας. Αυτές είναι παλιές συντηρητικές μέθοδοι, η αξιοπιστία είναι χαμηλή -15% -25%. Τα μικρότερα είδη είναι δύσκολο να αναγνωριστούν και μπορούν να εμφανιστούν μόνο σε κοκτέιλ κατά τη διάρκεια του ενεργού κύκλου ανάπτυξης. Οι ανοσολογικές μελέτες βασίζονται στη δοκιμή αίματος αντιγόνων και αντισωμάτων κατά των παρασίτων. Η αξιοπιστία εξαρτάται επίσης από τους κύκλους των παρασίτων και το επίπεδο εισβολής τους (μόλυνση). Η ανοσομορφική ανάλυση (ELISA) καθορίζει τα αντισώματα και τα αντιγόνα των παρασίτων και την απόρριψή τους. Ευαισθησία - έως και 90%. Καθορίζει τους τύπους των παρασίτων και τον βαθμό εισβολής. Οι δοκιμασίες ELIST καθορίζουν την ύπαρξη της αντίδρασης του σώματος στην απαγωγή. Ταυτόχρονα, απαιτούνται επίσης εργαστηριακές εξετάσεις, καθώς η ανίχνευση του παρασίτου είναι δύσκολη εάν βρίσκεται σε περιφερειακούς ιστούς ή με χαμηλό επίπεδο εισβολής. Ταυτοποίηση διαγνωστικών PCR των παρασίτων DNA. Η λοίμωξη καθορίζεται από τους απλούστερους, ιούς και ακόμη και ενδοκυτταρικά είδη. Διάγνωση βιοατουσιάνισης - Καθορίζει όλες τις κύριες παραμέτρους: Τύπος, εντοπισμός σε όργανα, βαθμός λοίμωξης. Ορισμένες συσκευές το κάνουν χωρίς επαφή. Η μέθοδος βασίζεται στην ταυτοποίηση των μεμονωμένων σημάτων συχνότητας, τα οποία εκπέμπονται από παρασιτικές μορφές και επεξεργάζονται με πρόγραμμα υπολογιστή.
Τόπος παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα
Τα παράσιτα ζουν στο στομάχι, στο έντερο, στην καρδιά, στους πνεύμονες, στο ήπαρ, στα νεφρά, στον εγκέφαλο. Η λοίμωξη μπορεί να διαρκέσει χρόνια και ακόμη και τη ζωή ενός ατόμου. Για την επιβίωση, μειώνουν την ασυλία μας και άλλους προστατευτικούς παράγοντες. Πολλοί τύποι παρασίτων παράγουν αντι -ενισχυτικό έτσι ώστε να μην αφομοιώνονται στο στομάχι και στο έντερο. Έτσι παραβιάζετε το έργο αυτών των οργάνων. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζονται αλλεργικές ασθένειες όπως η κνίδωση, το βρογχικό άσθμα και η ατοπική δερματίτιδα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι παραδοσιακοί γιατροί αντιμετωπίζουν τις αλλεργίες: αναγνωρίζουν τα αλλεργιογόνα και συνταγογραφούν αντιισταμινικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια αντιπαρασιτική πορεία είναι 1-2 μήνες.
Προϊόντα παρασίτων - επικίνδυνα και ασφαλή
Τα συνθετικά προϊόντα των παρασίτων είναι παρενέργειες. Για να καθαρίσετε τα παράσιτα σήμερα, υπάρχουν αρκετές άμεσες χημικές ουσίες. Έχουν τοξική επίδραση στην παρασιτική χλωρίδα και επίσης στα ανθρώπινα όργανα. Το αίμα απειλείται, η ασυλία μειώνεται ότι υποφέρει από το συκώτι και το πεπτικό σύστημα. Όλα τα φάρμακα έχουν αντενδείξεις, ειδικά για τα παιδιά.
Συσκευές ως μέσο καθαρισμού παρασίτων. Ποιος είναι ο κίνδυνος;
Σήμερα ένα μεγάλο χρώμα έχει εξαντλήσει την αγορά οργάνων για να καθαρίσει τα παράσιτα. Αυτό που είναι επικίνδυνο - διαφημίζονται ως αυτο -fearing μέσα για προσωπική χρήση. Η αρχή της λειτουργίας φαίνεται να είναι λογική - κάθε τύπος παρασίτου έχει τη δική του συχνότητα συντονισμού και οι επιδράσεις σε αυτή τη συχνότητα σκοτώνουν αυτό το είδος. Και αυτό συμβαίνει πραγματικά, αλλά αυτό είναι κρυμμένο από αυτούς τους επιχειρηματίες από την ιατρική:
- Τα παράσιτα μπορούν να αλλάξουν τη συχνότητα τους - το γνωρίζετε καλά στο Ινστιτούτο Παρασιτολογίας.
- Εάν καταφέρατε να καταστρέψετε, πώς μπορείτε να αφαιρέσετε αυτή τη μάζα σήψης από το σώμα; Οι συσκευές δεν ξέρουν πώς, σημαίνει υπερπτυξικά - σοβαρή δηλητηρίαση, αλλεργίες κλπ.
- Η συχνότητα συντονισμού πολλά στοιχεία του σώματος και των παρασίτων καταρρέουν. Για παράδειγμα στα αιματηρά αιμοσφαίρια και τη λάμπλα. Η φωτογραφία δείχνει πώς τα ερυθρά αιμοσφαίρια έρχονται σε κατάσταση τάσης μετά από έκθεση στη συχνότητα. Αυτό τεκμηριώνεται από τη μορφή του εξοπλισμού.
Χρησιμοποιήστε την κοινή λογική όταν αναλύετε τα αντι -παραβατικά μέσα. Στη φύση, τα ζώα καθαρίζονται από παράσιτα με φυτά. Αυτό είναι στο ένστικτό σας. Δώστε προσοχή σε αυτό - οι γάτες και τα σκυλιά το κάνουν αυτό όταν πέφτουν στο δάσος. Αυτό. Η συχνότητα δεν προορίζεται από τη φύση.
Παράσιτα μετά τα λαχανικά - Χαρακτηριστικά χρήσης
Από την ιστορία της θεραπείας διαφόρων φυλών και λαών, γνώσεις για φυτά που μπορούν να καθαρίσουν τα παράσιτα και τους ανθρώπους και τα κατοικίδια ζώα αποτελεσματικά και με ασφάλεια. Αυτό είναι το σκόρδο, τα σκελίδες, το σκουλήκι. Ένα κέλυφος καρυδιάς, γκρέιπφρουτ χρησιμοποιείται στις νότιες χώρες. Ωστόσο, τα λαχανικά από τα παράσιτα μπορούν επίσης να έχουν παρενέργειες - όλα εξαρτώνται από τη δοσολογία και το σύστημα υποδοχής. Η εσφαλμένη χρήση δεν οδηγεί σε σωστό αποτέλεσμα και μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση. Η χρήση των αντι -παραιτιστικών φυτών και της μονάδας μονάδας μονάδας παρασύνησης είναι επικίνδυνη και δεν είναι αρκετά αποτελεσματική.